എങ്ങിനെയൊക്കെയോ ജീവിതം പോകുന്നു എന്നു തോന്നിയപ്പോള് അങ്ങനെയങ്ങട് പോകണ്ടാ... ദേ ഇങ്ങനേം പോകാം എന്ന തോന്നലാണ് ഈ ബ്ലോഗ്. ഓര്മ്മകള് പെരുകി പെരുകി നെല്ലിപ്പടിയിലിനി സ്ഥലമില്ലാത്തതിനാല് കുറച്ചെടുത്ത് ഇവിടെ ഒതുക്കി വെയ്ക്കുന്നു.
തൃശൂര് വിട്ട് ഡല്ഹിക്കും മാത്രമേ ഇച്ചിരി ദൂരം സഞ്ചരിച്ചിട്ടൊള്ളോ..
പിന്നെ കാരയ്ക്ക പൂക്കുന്ന പ്രവാസത്തിലേക്ക് ചേക്കേറി..
പോത്തന് ജോസഫ്, അനിത പ്രതാപ്, ലീല മേനോന് ഇവര് മൂന്നു പേരുമാണ് എന്റെ ഹീറോസ് എന്ന് പറഞ്ഞ് നടന്നെങ്കിലും പ്രവാസത്തിലെ സോഫ്റ്റ് ജേണലിസത്തിനോട് സമരസപ്പെട്ടു. പട്ടിണി കിടന്നു ചാകണ്ടല്ലോന്ന് കരുതി ജോലിയ്ക്ക് ഇപ്പോഴും പോകുന്നുണ്ട്.. കിനാക്കളില് പുലിസ്റ്റര് പ്രൈസ് വാങ്ങുന്ന സീനൊക്കെ കണ്ട്.
കത്തെഴുതാനും വായിക്കാനൊക്കെ പെരുത്ത് ഇഷ്ടാന്നേ..
കത്തെഴുതാനും വായിക്കാനൊക്കെ പെരുത്ത് ഇഷ്ടാന്നേ..
പിന്നെ..,
ദേ പെണ്ണേ ഈ ലോകത്തിന്റെ അറ്റം അല്ല നീ ഈ പറയണ കേരള വര്മ്മ എന്ന് പരിചയപ്പെടുന്നവരെ കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കാറുണ്ട്.
സന്തോഷം വന്നാലും സങ്കടം വന്നാലും സിനിമ കാണാന് പറ്റും.
ആരു പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യം ഇല്ല്യാാ ഓള്ക്ക് തോന്ന്യോണാ കാര്യങ്ങളെന്ന് അച്ചന് ഇടയ്ക്ക് പറയാറുണ്ട്,
നീ ഇപ്പോ നല്ലോണം നുണയൊക്കെ പറയണുണ്ടല്ലേ എന്ന് ചോദിച്ച് മാറ്റങ്ങളെ അറിയുന്ന ചേച്ചിയുണ്ട്
പിന്നെ ഇച്ചിരി പേടി ചേട്ടനെയാാ.. അത് ചേട്ടനായതോണ്ടല്ലാ .. ചേട്ടച്ചനായതോണ്ടാന്ന് ഞാന്...
എന്തിനും കട്ടയ്ക്ക് കൂടെ നിക്കണ കെട്ട്യോനും.. കഴിവിലെങ്കില് കഴിവില്ലാന്ന് മുഖം നോക്കി പറയണ ഇച്ചിരി കൂട്ടുക്കാരും
അമ്മ വാക്കുകള്ക്ക് അതീതം തന്നെ..
ഓള് ഇന്ത്യ ടൂര് ഇപ്പോളും മോഹമായി ങ്ങനെ കിടക്കാണ്
അമ്മ വാക്കുകള്ക്ക് അതീതം തന്നെ..
ഓള് ഇന്ത്യ ടൂര് ഇപ്പോളും മോഹമായി ങ്ങനെ കിടക്കാണ്
No comments:
Post a Comment